من و ناشناخته ها و ...
یا حق
منم و یه دنیا ناشناخته و…
یادمه وقتی کوچیک بودم همسایه داشتیم که مردی بسیار مهربون و ساکت و سر به زیر بود و کمی از لحاظ مالی بخاطر اینکه دو تا همسر داشتند آنچنان خوب نبود (حالا تو ذهنتون نمیخواد تحلیل کنین چرا دو تا گرفت وااالااا) و اینکه اینقدر که کلمه مظلوم جلوش کمر تا زانو خم میکرد مثلا…
اسمشون هم علی اکبر تقوی بود ولی در زبان و لهجه ما عَلَی بَرِ تقوی میگفتن…حالا این بمونه پیشتون لطفا
توی شهرمون که قبلا روستا بود(ببینین منو اینو جلو یکی از همشهریهام بگم خونم حلال میشه یعنی ایقققد ناسیونالیسم خخخ) یه تعاونی داشتیم و صاحب این تعاونی الحمدلله و المنه وضع مالیشون خوب بود و آدم سرزنده ای بود و به قول ما باکلاس…
خلاصه وقتی ما با مادر جان میرفتیم که کوپن قند و فلان و فلان رو بگیریم(دارید حساب می کنید چندسالمه که کوپن رو هم دیدم؟ الله اکبر شیطون نشید) سر در تعاونی نوشته بود (تعاونوا علی البر و التقوی) حالا ذهن باز و خلاق من تحلیل و تفکیک میکردم که بله حالا فهمیدم جریان اینکه چرا علی اکبر ملخص به /علی بر/ وضعشون خوب نیست…
توجه دارین که ابتدایی عربی نخونده بودیم و نمیدونستم عربی یعنی چه؟ خووووب از اول تا ساعاتی که توی صف بودیم با چنان چشم غیظی به صاحب تعاونی نگاه میکردم که چرا حق اونو میخوره و نمیزاره خودش بیاد تو مغازه اش…
بعد هم تو گروه 5نفره دوستان مطرح کردم که اونا هم نظرشون همین بود که آره چرا مغازه ای که به نام آقای تقوی هست آقای ولایتی توش کار میکنه؟ و اونا هم من بعدش همراه با من با چشم نفرت به این فلک زده نگاه میکردیم کلی حسرت میخوردیم…واقعا حسرت میخوردیم هاااااا
حالا میگم هیچوقت این بنده خدا سوال براش پیش نیومد این جماعت دخترا چرا اینطور بر و بر منو نگاه میکنن …خخخ
منی که سالها با علم ناچیزم و اطلاعات کمم یک عمر قضاوت کردم و حکم راندم برای کسی که دلیلش سر در مغازه اش مشابه تقوی بود… بارالها مرا ببخش برای تمامی قضاوتهای ناقصم
امیر بیان مولی الموحدین امام علی (علیه السلام)
هرگاه قضاوت مى کنید، عادلانه قضاوت کنید و هرگاه سخن مى گویید، نیکو بگویید، زیرا خداوند نیکوکار است و نیکوکاران را دوست دارد.« نهج الفصاحه، ح ۲۰۰٫»
دوستان و بزرگواران دنیا کوچیکه و مغزها کم بضاعت در مورد مسائل، آدمی که در کار خودش مونده نمیشه کار دیگران رو قضاوت کنه…بگذریم از علم نامحدودمون از بقیه و تحلیل و تصمیم گرفتن چرا که اندازه حق و باطل به اندازه یک بند انگشت است. و من الله التوفیق
